Śliwkowy kocyk

Całkowicie przypadkowo mijający miesiąc upłynął mi głównie na wykańczaniu zalegających w szafie niewykończonych robótek. Do lnianego komina i limonkowej serwety dołączył właśnie śliwkowy kocyk.

Pierwotnie wcale nie miał być kocem, a swetrem. Wymyśliłam sobie, że  pomimo mojej wielkiej awersji do robienia takich samych elementów, zrobię patchworkowy, rozpinany sweter.  W trakcie tworzenia kolejnych kwadratów mój pomysł bardzo ewoluował. Najpierw zdecydowałam się, że jednak rękawy będą robione w całości, potem tył, aż w końcu stwierdziłam, że zupełnie mi nie odpowiada włóczka.

Akurat tutaj miałam całkowitą rację, bo akrylowych swetrów zasadniczo nie lubię, a szczególnie grubych. Kotek naszej rodzimej firmy Arelan do najgrubszych nie należy, ale cienki też nie jest - w 100 g znajduje się 300 m nitki. W połączeniu z gęstym wzorem, kwadraty wychodziły spore i  dosyć grube. Oczywiście nie potrafię teraz powiedzieć, dlaczego kupiłam tą konkretną włóczkę. Ale ostatecznie pomysł na szydełkowy sweter z elementów upadł zupełnie.

Minęło 1,5 roku (tak!) i oglądając na stronie Juleczkowania.pl torbę wykonaną z kwadratów, doznałam olśnienia. To jest to! Zrobię z mojego swetra torbę. Zabrałam się raźno za pracę i okazało się, że tych elementów starczy mi na dwie takie torby lub jedną wielką. Poza tym, zostały mi dwa całe motki włóczki, na którą nie miałam żadnego pomysłu. Trochę było mi szkoda. Nie wiem skąd wziął mi się ten pomysł, ale stwierdziłam, że najlepiej zrobię, jak przerobię mojego śliwkowego Kotka na kocyk. 

Kocem nie mogę go nazwać, bo jest nieduży, ma ok. 120 cm na 60 cm. Ale bardzo mi się spodobał i przy najbliższej okazji zamówię jeszcze 2 - 3 motki i go powiększę. Nie będzie z tym najmniejszego problemu, wystarczy, że spruję ostatni rząd. Wzór jest najprostszy z możliwych i pozwala na dowolne regulowanie wymiarów.

To jest mój pierwszy w karierze kocyk, zrobiony zupełnie przypadkowo, ale już wiem, że jest to coś co daje mi dużo satysfakcji. Ja zresztą od długiego już czasu wolę robić duże rzeczy. Mniej mnie nużą, chociaż na efekt końcowy trzeba czekać zdecydowanie dłużej.

Została mi jeszcze jedna robótka, która czeka na wykończenie już ponad rok. Ale niestety musi jeszcze poczekać, bo pojawiły się projekty do zrobienia na już.

Pozdrawiam gorąco!

Kasia